HMS: Ma Pani wieloletnie doświadczenie i wiedzę internistyczną. Jest Pani członkiem Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego, Pani Doktor proszę nam powiedzieć dlaczego wybrała Pani specjalizację z dziedziny diabetologii?
BP: Po zakończeniu specjalizacji z chorób wewnętrznych w 2009, którą odbywałam w oddziale Wewnętrznym Szpitala Specjalistycznego im. Świętego Wojciecha w Gdańsku, musiałam obrać swoją dalszą drogę zawodową. Wybór specjalizacji szczegółowej był szeroki, gdyż z interny wywodzi się większość specjalizacji szczegółowych niezabiegowych. Dla mnie stał się oczywisty już na początku poprzez duży kontakt z szerokim gronem pacjentów chorujących na cukrzycę prezentujących wszelkie możliwe powikłania tej jednostki chorobowej oraz możliwość wpływu na jej przebieg na każdym etapie choroby.

HMS: W Polsce szacuje się około 3 milionów chorych na cukrzycę. Czym zajmuje się diabetolog? Kiedy należy się zgłosić do diabetologa i jak wygląda pierwsza wizyta u diabetologa?
BP: Cukrzyca wg. WHO uznana została za epidemię XXI wieku, według szacunków w Polsce choruje na cukrzycę ok. 3 mln. z czego jeszcze duża część nie została zdiagnozowana, a kolejne około 5 milionów ma stan przedcukrzycowy. Najogólniej diabetolog zajmuje się profilaktyką, rozpoznaniem i leczeniem cukrzycy oraz jej powikłań. W grupach ryzyka należy wykonywać badania przesiewowe w kierunku cukrzycy co roku(m.in. osoby z nadwagą i otyłością, z cukrzycą w rodzinie, mało aktywne fizycznie, pacjentki po przebyciu cukrzycy ciążowej itd.), gdyż u większości osób nie występują objawy hiperglikemii oraz co 3 lata osoby po 45roku życia. Wszelkie nieprawidłowości w zakresie wyników kontroli badań w laboratorium, złego stylu życia, dynamicznego wzrostu masy ciała, pacjentów z zespołem metabolicznym mogą wskazywać na potrzebę wizyty u diabetologa czy lekarza internisty, który doprecyzuje rozpoznania i potrzebę dalszej opieki. Na pierwszą wizytę do diabetologa należy zabrać ostatnie wyniki badań czy te które miały znaczenie do rozpoznania choroby, przeanalizować nasze choroby współistniejące aby poinformować o nich lekarza oraz listę wszystkich stosowanych leków(niektóre mogą dawać niekorzystne interakcje).

HMS: Cukrzyca jest obecnie jedną z najczęstszych chorób cywilizacyjnych. Diabetolog, jako lekarz specjalista od cukrzycy zajmuje się profilaktyką, diagnozowaniem i leczeniem tego schorzenia. Jakie mamy rodzaje cukrzycy?
Jakie są pierwsze objawy cukrzycy?
BP: Cukrzyca t.1 jest chorobą, na której wystąpienie nie mamy żadnego wpływu, stanowi ok.10%, jest związana z całkowitą zależnością od insuliny. Cukrzyca t.2 stanowi większość ok. 90%,jej możemy zapobiegać, a tym samym powikłaniom związanym z rozwojem choroby. Podstawową rolę odgrywają prawidłowe nawyki żywieniowe, które kształtują się w młodości. Istnieją jeszcze inne typy cukrzycy m.in. choroby zewnątrzwydzielniczej części trzustki, związane z endokrynopatiami , polekowe, monogenowe stanowią one mały procent na tle ogółu. U większości nie występują typowe objawy cukrzycy zwłaszcza w t.2, ale jeżeli już się pojawiają, jest to wielomocz, wzmożone pragnienie, utrata masy ciała, cechy odwodnienia oraz mniej typowe, niespecyficzne jak osłabienie, senność, apatia, pogorszenie gojenia ran, zakażenia skórne.

HMS: Dlaczego warto, by przyszła mama regularnie badała poziom cukru we krwi, stosowała właściwą dietę i aktywność fizyczną. Cukrzyca ciążowa dotyka wiele kobiet. Kto szczególnie jest na nią narażony wśród kobiet? Jaka dietę cukrzycową mają stosować kobiety w ciąży.
BP: Nieprawidłowe wartości glikemii przed zajściem w ciąże i w jej trakcie mogą być przyczyną trudności z zajściem ciążę, poronień, porodów przedwczesnych, hipertrofii i hipotrofii płodu oraz licznych wad wrodzonych. Dlatego u pacjentek w grupach ryzyka tj. po 35 r.ż., po porodach dzieci>4000g, z nadciśnieniem tętniczym, nadwagą i otyłością, rodzinnym wywiadem w kierunku cukrzycy t.2, po cukrzycy ciążowej w poprzednich ciążach, wieloródek, z PCO należy wykonać test obciążenia glukozą już przy pierwszej wizycie u ginekologa u pozostałych pacjentek  glikemii na czczo. Bardzo ważne jest w okresie ciąży u pacjentek z cukrzycą ciążową stosowanie zdrowej diety opartej na produktach o niskim indeksie glikemicznym, spożywanie posiłków często ok. 5xdziennie oraz przy braku przeciwskazań stosowania możliwej aktywności fizycznej.

HMS: Opiekuje się Pani pacjentami z cukrzycą, leczy także pacjentki z cukrzycą ciążową, stany przedcukrzycowe, insulinooporności. Stan przedcukrzycowy to zaburzenie, którego nie powinno się ignorować, ponieważ jego wystąpienie wpływa na spotęgowane ryzyka zachorowania na cukrzycę. Jak rozpoznać stan przedcukrzycowy i jak go leczyć?
BP: Stan przedcukrzycowy nie jest możliwy do rozpoznania na podstawie objawów klinicznych, konieczne jest wykonanie testu obciążenia glukozą nie tylko w populacji pacjentów z grupy ryzyka, z nieprawidłową glikemią na czczo tj.100-125 celem wykluczenia cukrzycy. Ważny jest sposób wykonania testu OGTT 75g glc, bez ograniczeń dietetycznych w dniach poprzedzających, na czczo, po nocnym wypoczynku, zdrowych. Podstawową metodą leczenia pacjentów zarówno ze stanem przedcukrzycowym jak i cukrzycą jest modyfikacja stylu życia, przede wszystkim nawyków żywieniowych oraz regularnej aktywności fizycznej, co niestety mimo że jest najprostsze, jest najtrudniejsze do wykonania. Istnieją także metody farmakologiczne oparte głównie o preparaty pochodnej biguanidu, które jako jedyne mają udokumentowane działanie zmieniające ryzyko przejścia stanu przedcukrzycowego do etapu cukrzycy.

HMS: Obecnie coraz częściej można zauważyć insulinooporność wśród młodzieży i młodych dorosłych a nawet u dzieci. Jakie są czynniki powstawania insulinooporności? Jak leczyć insulinooporność? Co dawać dzieciom do jedzenia do plecaka gdy ida do szkoły?

BP: Problem insulinoopornosci jest stosunkowo nowym "problemem" związanym z możliwością oznaczenia poziomu insuliny w surowicy krwi, a jest też u większości pochodną wagi ciała. W przypadku pacjentów z nadwagą czy otyłością, którzy jeszcze nie prezentują zaburzeń gospodarki węglowodanowej pojawiają się dynamiczne wzrosty poziomu insuliny. Proces ten rozwija się już nim powstanie stan przedcukrzycowy, a związany jest z nieprawidłowym stylem życia, złym odżywianiem opartym o produkty wysoko przetworzone oraz znikomą aktywność fizyczną. Insulinooporność jest naturalnym elementem współistniejącym w stanie przedcukrzycowym i cukrzycy w jej początkowym etapie. Podstawowym elementem zapobiegającym rozwojowi insulinooporności, stanu przedcukrzycowego, a w efekcie cukrzycy są zdrowe nawyki wpajane dzieciom na jak najwcześniejszym etapie życia. Zaangażowanie całej rodziny, w wybór zdrowych produktów na co dzień, tak aby stały się nawykiem wygrywającym z niezdrową żywnością. 

HMS: Dziękuję za rozmowę